Distal femoral osteotomi yazısını ayrı bir sayfada görmek için tıklayınız.

          Distal femoral osteotomi, femur kemiğinin alt ucunda cerrahi bir kırık oluşturularak kemiğin şeklinin değiştirildiği bir girişimdir. Ameliyatın amacı, ağırlık taşıma aksını dizin ortasından veya içinden geçecek şekilde hizalamaktır.

          Distal femoral osteotomiler için genellikle 3 ana endikasyon vardır. İlki, daha önceki bir lateral menisektomi veya değişik nedenlerden dolayı dizin dış kısmında dejenerasyon gelişen ancak dizlerinin geri kalanında oldukça normal kıkırdak olduğu tespit edilen hastalardır. 

          Alt ekstremitenin düzleştirilmesi, aksı dizin iç kısmındaki daha normal kıkırdak yüzeylere kaydıracak ve kişinin tam diz protezi veya kısmi diz protez ihtiyacının ortadan kalkması veya ötelenmesini sağlayacaktır.

          En yaygın distal femoral osteotomi türü, dizin dışından bir kesi içerir. Femur, femurun medial (iç) kenarından yaklaşık 1 cm uzağa, genellikle 45 derecelik bir açıyla ve addüktör tüberküle doğru açılı olarak kesilir ve daha sonra kemik, ağırlığın geçtiği noktaya kadar yavaşça açılır. Daha sonra dizin dış kısmına bir plak yerleştirilir ve oluşan boşluğa kemik grefti yerleştirilir.

          Ameliyat sonrasında kırık hattı yeterince iyileşinceye kadar hastanın koltuk değneği ile yürümesi gerekir. Bu süre de genel olarak, 8 hafta civarında olur. 8. haftada çekilen röntgeni takiben vücut ağırlığının dörtte biri kadar kısmi bir ağırlık verme dönemi başlar. 3. Ayda kaynamanın teyidi ile birlikte kemik kaynamış kabul edilir.

          10 yıllık takipler sonunda başarı oranı yaklaşık %70-75 arasında görülmektedir. Başarı oranı aynı zamanda, eşzamanlı bir menisküs nakli veya kıkırdak yenileme prosedürü varsa ve ayrıca hasta aşırı kilolu değilse lateral kompartmandaki dejenerasyon miktarına da bağlıdır. Genel olarak, sigara içen hastalar distal femoral osteotomi için aday değildir çünkü sigara içenlerde kemik çok iyi iyileşmez.